Çarpışma iyi bir şey

“Uzay tozu 40.000 mil hızla ESA uzay aracına çarptı, ama bu iyi bir şey. Çünkü bunun sonucunda, güneş sistemi etrafında dolaşan kuyruklu yıldız tozu türlerini ortaya çıktı”

İç güneş sistemindeki mikrometeroidlerde çıplak gözle görülemeyen minik uzay tozu lekeleri 40.000 milden daha yüksek hızlarda Dünya’nın etrafında uçuyor. Bu, evreni araştırmak için yörüngeye gönderilen uzay gemileri için potansiyel tehlikeler sunuyor.

Mikroskopik toz ne kadar büyük bir problem olabilir? Özellikle herhangi bir çarpışma yaşanırsa… Veya bunun iyi sonuçları olabilir mi? NASA ve Avrupa Uzay Ajansı’ndaki (ESA) araştırmacılar, bunları öğrenmek istedi. Ocak 2016 ve Temmuz 2017 arasında ekip, yörüngede çalışan Lazer İnterferometre Uzay Anteni (LISA) Pathfinder veya LPF kullanarak, uzay aracının uzay tozu ile ne sıklıkta çarptığını inceleyerek bir araştırma yaptı.

Araştırma, Eylül ayında Astrofizik Dergisi’nde yayınlandı. Buna göre, LPF uzay aracıyla 54 çarpışma yaşandı.

Aslında…

Görev, aslında başlangıçta teknoloji ile alakalıydı. LPF’nin temel görevi, gemideki teknolojinin gelecekte tam teşekküllü bir görev için kullanılabileceğini göstermekti. Ancak, piyasaya sürülmeden önce, araştırmacılar uzay aracının benzersiz hassas araçlarının çok küçük etkileri tespit etmek için kullanılabileceğini fark etti.

Bunun nedeni, LPF’nin her vuruşunda, küçük iticilerin rotayı düzeltmesine yardımcı olmasıdır. Bu küçük kurs düzeltmelerini incelemek, neyin çarptığını ve ne kadar güçle olduğunu ortaya çıkardı.  Araştırmacılar, uzay aracıyla kapsamlı bir veri mikrometeroid çarpışması veri kümesi oluşturmak ve bunları göze almak için 4.348 saatlik LPF verilerine erişebildi.

Daha sonra araştırmacılar, LPF üzerindeki etkilerin modellenmesinde, mikrometeroidlerin nereden kaynaklandığını belirleyebildi.

Güneş sisteminin bu bölgesindeki uzay tozunun önceki çalışmaları, çoğunun yörüngeleri gaz devi Jüpiter (Jüpiter ailesi kuyruklu yıldızları) tarafından kontrol edilen 67P / Churyumov-Gerasimenko gibi kısa süreli kuyruklu yıldızlardan kaynaklandığını göstermiştir.

LPF ile çarpışan “kuyruklu yıldız kırıntıları”, bu çalışmalara paralel olarak, Jüpiter ailesi kuyruklu yıldızlardan gelen etkilerin çoğunluğu ve daha uzun süreli kuyruklu yıldız kuyruklarından daha küçük bir katkı sağlamış oldu.

ESA, 2034’te LPF’nin evrimini başlatacak; astronomların henüz görülmemiş bir hassasiyetle yerçekimi dalgalarını yakalamalarını sağlayan bir üçgende düzenlenmiş üç uzay aracı ile. Bu, evrenin diğer tarafından kara delik birleşmeleri gibi aşırı kozmolojik olayları inceleyen gökbilimciler için büyük bir nimet olabilir.

Yine de LPF yeni nesil araçların eve daha yakın deneyler yapmak için de yardımcı olacağını gösterdi.