İlk gerçek kara delik fotoğrafına merhaba deyin

İlk gerçek kara delik fotoğrafına merhaba deyin

Dün gerçekleştirilen bir etkinlikte, dünyanın en gelişmiş teleskobu unvanını rahatlıkla hak edebilecek Event Horizon‘un komşu galakside görüntülemeyi başardığı bir kara delik fotoğrafı paylaşıldı.

Paylaşılan fotoğraf yazımızın kapak görselinde de yer alıyor. Görüntü biraz flu ve kamp ateşini andırsa da teknik olarak yaratılan veriyi kıyaslayacak olursak, 40 bin kişinin tüm hayatları boyunca çekecekleri fotoğraflardan daha fazla veriyi barındırıyor. Bu kıyaslamanın sahibi Arizona Üniversitesi‘nden Astronomi Profesörü Dan Marrone. Profesör dün dört kıtada eş zamanlı olarak gerçekleştirilen basın toplantılarından birinde bu ifadeye yer verdi.

Einstein haklıydı.

Dünyanın farklı yerlerinde bulunan bir dizi teleskobun birbirine entegre olarak çalışması sonucu adeta bilimsel Voltran‘ı oluşturan Event Horizon, Albert Einstein’ın bir asır önce geliştirilen yer çekimi teorilerinin gerçekliğini kanıtlamayı başardı.

Event Horizon yer çekimi teoremlerinin yanı sıra, evreni ve günlük yaşantımızı idare eden fizik yasalarını da kavrama noktasında bilim dünyasına yeni ufuklar kazandıracak.

Kara delik neydi? Emekti!..

Bilim insanları terminolojide kara delikleri kısaca “sönmüş yıldızlar” olarak tanımlıyor. Ölü yıldızların çekirdeklerinin içeri doğru oluşturduğu bir girdap olan kara deliklerin çekim kuvveti öylesine kuvvetli ki yakınlarından geçen ışık bile kara delikten kaçamıyor. Işığı bile yuttukları için aslında görünmez olarak kara deliklerin görüntülenebilmesi aslında çok zor.

Peki ya Event Horizon?

İnsanlık tarihindeki ciddi kırılmak noktalarından biri sayılabilecek bir başarıya imza atan Event Horizon yukarıda da bahsettiğimiz gibi dünyanın farklı bölgelerinde birden fazla teleskobun birlikte çalışması prensibiyle hayata geçirilmiş bir proje. Event Horizon Teleskobu; Hawaii, Arizona, Şili, Meksika, İspanya ve güney kutbundaki toplamda 8 farklı teleskobun birleşiminden meydana geliyor.

Kütlesi güneşin 65 milyar katı

Birleşen bu 8 teleskobun odağında yaklaşık 52 milyon ışık yılı uzaklıktaki eliptik gökada bulunuyordu. Messier 87, ismini 18 Mart 1781‘de kaşifi Charles Messier‘den alıyor. Kara deliğin kütlesi güneşin yaklaşık 65 milyar katı. Söz konusu gözlem ve incelemelerde petabaytlarca veri toplandı (1 petabayt=1024 terabayt). Toplanan veriler radyo sinyali olarak toplandığından internette saklanmaya uygun olmadığından her gözlemcinin verileri ayrı ayrı fiziksel sabit disklerde depolandı. Toplanan veriler işlenmek üzere özel olarak hazırlanan bir süper bilgisayara aktarılarak yukarıdaki fotoğrafa ulaşıldı.